Punto:
Dinle
Kafkasya'nın özgürlük mücadelesinin sembolü, Kafkas-Rus mücadelesinin en unutulmaz siması ve düzenli Rus ordularını dize getiren büyük mücahit Şeyh Şamil'in bugün (17 Şubat) ölüm yıl dönümü..
Şeyh Şamil, Medine-i Münevvere‘ye Hac vazifesini yerine getirmek için geldiğinde hastalandı. Sonra başında okunan Kur’an-ı Kerim tilavetleri arasında 1287 (M. 1871) senesi kelime-i şehadet getirerek vefat etti. Mezarı Cennetü’l-Baki kabristanında bulunmaktadır.
" Milli Vicdan Oluşumu olarak Kafkas Kartalı Şeyh Şamil'i ölüm yıl dönümünde saygı ve rahmetle anıyoruz. "
Şeyh Şamil Kimdir?
Şeyh Şamil (1797-1871) Kuzey Kafkasya halklarının politik ve dini önderi. Kafkas Savaşı’nda Ruslara karşı gösterilen direnişin lideri ve Dağıstan’la Çeçenya’nın üçüncü imamı.
Şeyh Şamil hayatını Kafkasya’nın ve Müslümanların özgürlüğüne adamış, yiğit ve büyük şöhret sahibi bir mücahittir. 25 yıl aralıksız devam eden savaşlarda büyük Rus ordularını yenilgiden yenilgiye uğratmış bir kahramandır.
Kararlı tutumu, askeri dehası ve güçlü hitabeti ile otoritesi Dağıstan civarında yaşayan geniş topluluklar tarafından kabul edilen Şeyh Şamil, günümüzde yalnızca Dağıstan’da ve Kafkasya’da değil, tüm dünyada büyük bir üne sahiptir.
Avar kökenli olan Şeyh Şamil 1797’de Dağıstan’ın Gimri köyünde doğdu. 15 yaşında iken at binerek, kılıç kuşandı. 20 yaşına geldiğinde atlama, silah kullanma, güreş, koşu, kılıç gibi alanlarda büyük başarı sahibi oldu. Oğrenimine bilgin Said Harekani’nin yanında başladı.
Dağıstan’ın önemli dini lideri ve daha sonradan kayınpederi olacak olan Nakşibendi Şeyhi Cemaleddin Gazi Kumuki’den ders aldı.
Dini ilimlerde büyük ilerleme kaydederek zamanın alimleri arasına girdi. Genç yaşlarında Nakşibendi tarikatında aldığı eğitim, Rus Çarlığı’na karşı direniş ve İslam Birliğini oluşturma fikirlerinin gelişmesinde etkili oldu. Dağıstan’da başlattığı mücadeleyi Çeçenya’da da devam ettirdi.
1832 yılında Ruslar Şeyh Şamil’in doğduğu ve büyüyüp yetiştiği Gimri kasabasını bastı ve burada büyük bir savaş gerçekleşti. Rus orduları çok kalabalık ve teçhizatlı idi, Gimrililerin ise hem sayısı azdı, hem de yeterli silahları yoktu. Fakat bu cesur halk, İmam Gazi Muhammed ve Şeyh Şamil önderliğinde büyük bir mücadele verdi. Savaşın en kızgın aralarında imam Gazi Muhammed şehit düştü.
İmam Gazi Muhammed’in şehit düşmesinin ardından, 1834 yılında Şeyh Şamil, imam yani devlet başkanı seçildi. İlk olarak iç işlerini ele aldı. Ruslara karşı daha etkili bir mücadele yürütebilmek için gerekli idari ve askeri teşkilatları düzenledi.
Bir taraftan askeri tedbirler alıp düşmana karşı savunma savaşları verirken, diğer taraftan da düzenli bir adli ve idari sivil devlet mekanizması kurdu. Şeyh Şamil eğitime büyük önem vererek fikir ve sanat alanında da büyük adımlar atılmasını sağladı. Onun döneminde tophaneler, baruthaneler, silahhaneler yapıldı, düzenli askeri birlikler kuruldu.
1859 yılında ülkesinin gücünün azaldığını ve savaşı sürdürmesinin çok büyük kayıplara yol açmaktan başka bir sonuç getirmeyeceğini anlayan Dağıstanlı lider, Çarlık yetkilileriyle görüşmeler yaparak onurlu bir şekilde silah bırakma yoluna gitti. Şeyh Şamil ve 40 kadar adamı bu olay üzerine Petersburg’a Çar’ın sarayına götürüldüler.
Rus Çarı II. Aleksandr kendisini hayret uyandıracak derecede nezaketle karşılayarak 1 ay kadar sarayında misafir ettikten sonra, saygın bir tutsak olarak esaret yıllarını geçireceği Kaluga’ya gönderdi.
10 yıl sonra Çar’ın, Hacca gitmesine izin vermesi üzerine Şeyh Şamil 1870 yılında Rusya’yı terk etti. Önce İstanbul’a uğradı, burada Sultan Abdülaziz tarafından karşılanarak sarayda ağırlandı. Şubat 1871’de Hac ziyareti için bulunduğu Medine’de vefat etti ve burada defnedildi.
