Allah insanı “akıl/irade”ile donatarak yarattı ve,
“Bu “doğru” “yol”dan giderseniz “ödül” olarak “cennet”e,
Bu “yanlış”yoldan giderseniz “ceza” olarak “cehennem”e girersiniz” dedi.
Allah neden hiç bir günahı olmayan Narin/lere yapılan kötülüklere izin veriyor?
dediğinizde,
Yazılan bu “senaryo”yu ve hatta Yaradanın insan için varlık gerekçesini çöpe atmış olmazmıyız.
Hadi yeni Tanrı’mız! sizsiniz,yazın bir senaryo.
İnsanın içinde var olan bütün kötülükleri söküp attınız ve onu meleğe dönüştürdünüz.
İyi de zaten melekler vardı ve onlardan biri(şeytan) yeryüzünde bozgunculuk yaratacağını düşündüğü “insan”ın yaratılışına itiraz/isyan etmedi mi.
Yani bu düşünce “insan/lığı”da çöpe atmak demektir.
Hadi her şeyi çöpe atıp Yaratıcı’nın olmadığı yeni bir dünya inşa edelim.Yine Narin’ler olmayacak mı?
Artık suçlayacak Tanrı da olmadığına göre kendimizi suçlu ilan etmemiz gerekmez mi?
Peki şimdi Tanrı’yı suçlayıp niye kendimizi temize çıkarmaya çalışıyoruz ki.
İçimizde ki “iyilik” ve “kötülük” ile birlikte yaşamamız bizi “insan” kılan özelliğimizdir.
Bize düşen bulaşıcı olan içimizdeki iyiliği besleyip kötülüğün galip gelmesine izin vermemektir.
İyiliği beslemenin yolu nedir derseniz ,”bana göre bu “utanç” duyabilmemizdir” derim.
Bunu kaybetmeye başladığımızda kesinlikle insanlığımızı da kaybetmeye başlıyoruz demektir.
Zaten “hayat” dediğimiz şey bu iki kavramın mücadelesinden ibarettir.İnsan “anlam arayışında olan bir canlı” olduğundan da,hayatı ancak böyle anlamlı kılabilmektedir.
İnsan linear/doğrusal bir varlık,yani hep iyi yada hep kötü de değildir.Bugün kötü olanın yarın bizden daha iyi insan olma imkanı/hakkı da vardır.
Kendi akibetimizden de o kadar emin olamayız yani.
Kötülüğün içinde yeşerdiği koşulların tek suçlusu da “fail” mi acaba.Bizi ondan ayıran sadece zaman ve mekan farkı da olabilir.
Ayrıca,küçük bir açıdan gördüğümüz aslanın ceylanı parçalaması rahatsız edici olabilir,ancak eko sistem/büyük resim/denge için ne anlama geldiğini de tefekkür edebilmek lazım.
Yolumuz ve yolculuğumuz hep doğru olsun ki,insan doğduk,insan kalabilelim.inşallah.
Herkese içindeki iyilik kadar iyi bir hayat dilerim.(S.Ali)
Mahmut Esfa Emek