Punto:
Dinle
İlkokulu köyde okuduktan sonra, orta ve lise için Pasinler merkeze geldik rahmetli annem ile...
O dönemler İmam Hatip Liselerinde sıkı bir eğitim var ama, askeri liselere, Polis Okullarına girmekte sıkıntı yaşanıyordu.. Hatta birilerine göre İmam Hatip Mezunları sadece imam olur, onun dışında hiçbir görev alamazlar, hatta bunlar ülke için tehlikelidirler...
O dönem fişleniyor İmam Hatipliler.. hatta o dönem üniversite giriş sınavlarında düz lise mezunu arkadaşlarımız ile aramızda 16-17 puan fark vardı. Yani 16-17 puanlık daha fazla doğru cevabımız olması gerekiyordu.
Buna rağmen rahmetli annem elimden tuttu ve dönemin ilçe milli eğitim müdürü olan (aklımda kaldığı kadarı ile ismi) Nihat Nebioğlu'na götürdü.
Rahmetli anam; "Hocam ben bu çocuğu düz liseye mi yazdirsam, yoksa İmam Hatip Lisesi'ne mi?"
Müdür bey; "Eze götür İmam Hatip Lisesi'ne yazdır. En azından dinini öğrenir, ölüsüne dirsine okur."
Rahmetli annem, bu tavsiyenin de hazzı ile götürüp Pasinler İmam Hatip Lisesi'ne kaydımı yaptırdı.
O dönem İmam Hatip Lisesi okumak her haliyle cok güçtü. Bayramlarda, merasimlerde kısaca her yerde ikinci plana atılıyorduk. Ama yılmıyorduk...
Yılmadık da... puanlarımız kesildi, fişlenenlerimiz oldu. Ama yine de pes etmedik.. Buna rağmen bir degil, hatta ikişer üniversite kazandık, okuduk. Mezun olduk. Ama çok sevdiğimiz askeri okullara gidemedik, Polis Okullarına gidemedik... bunların vebalini kimler çekerse, çekecektir mutlaka...
Ve.. Müdür beyin sözü çıktı... Hem İmam Hatip Lisesi bitirdik. Hem üniversite okuduk. Hem dinimizi öğrendik, hem Kuran-i Kerim öğrendik, asırlar, sureler ezberledik. Hem de matematik, fen, tarih, coğrafya öğrendik...
O dönem İmam Hatip Mezunu her arkadaşım, yeterince dini eğitimini almış, vatan millet sevdalısı bir öğretmen olabildi, bir doktor olabildi, bir imam, vaiz, müftü olabildi.
Hatta bizden çok önce mezunlardan daha ileri giderek, devleti yönetenler olabildi. AMA...
Ama bizim İmam Hatip Liselerinden vatanına, milletine, dinine, devletine düşman hiçbir insan yetişmedi...
Şimdi, bir İmam Hatip Lisesi mezunu olarak ben;
Bulunduğum yerde imam yoksa namaz kıldırabiliyorum. Her zaman o elimden tutup beni okutan rahmetli anam ve tüm ahirete irtihal eden akrabalarıma Kuran-i Kerim okuyabiliyorum. Ve daha ötedi; Allah ile arama ARACI koymuyorum. . .
Daha ne olsun. Daha ne isterim?
Dönüp geriye, el açıp ellerimi kaldırıyorum semaya ve diyorum ki; "Allah'ım, iyi ki İmam Hatipliyim. Sebep olanlardan razı ol." AMİN
RECAİ ÇELİK
